Non se pode entender a Sherlock Holmes e ao doutor Watson sen o 221B de Baker Street, nin a Hercule Poirot e a Arthur Hastings sen as Whitehaven Mansions. Do mesmo xeito, non se pode comprender a Laura Mariño sen o cuarto 010 da residencia universitaria Monte da Condesa, aínda que ela fantasíe, desde que a súa fama é maior, con abandonala e buscar un entorno algo máis privado.
Sorprendémonos a primeira vez que alguén chamou á porta para lle presentar a Laura un misterio. Logo, co tempo, resignámonos: a xente non ía entender que Laura é unha estudante de Psicoloxía, non unha detective privada. Se coñecen un pouco a miña compañeira, imaxinarán que non sempre recibía esas audaces visitas con amabilidade. As máis das veces, nin sequera escoitaba aquilo que lle viñan contar. Noutras ocasións, ignoro o motivo, avíñase a axudar a algunha daquelas persoas. Así, enleámonos en misterios de todo tipo: roubos, desaparicións e mesmo realizamos algún servizo para Carballosa, o director da residencia.
Imaxinan vostedes a Laura noutro lugar que non sexa este? Eu non.
PD: Déixolles un vídeo realizado pola USC, por se nunca estiveron en Monte da Condesa. Así verán algún cuarto parecido ao 010 e a Filipe, o noso querido conserxe, que se cruza nun intre por diante da cámara:
Ningún comentario:
Publicar un comentario